Nabeschouwing Heineken

En toen was er licht op de Heineken Door Vera Arntzen, 15 maart 2016

Heineken. Het biermerk waarmee ik opgegroeid ben, maar vooral de vetste roeiwedstrijd van het lange baanseizoen. Het is een vierkamp voor roeiboten met acht riemen, die sinds 1973 georganiseerd wordt door Nereus in Amsterdam. De zaterdag wordt afgetrapt met een 2500 meter met aansluitend de 250 meter sprint, op zondag volgen de 5000 meter en een lange sprint over 750 meter. Het decor is de Amstel, die met haar bochten en bruggen voor de stuur het uitdagendste, maar bovenal het allermooiste roeiwater van Nederland vormt. Traditiegetrouw doen aan de Heineken verschillende Phocasachten mee. Ditmaal een noemenswaardig aantal van zeven(!!) achten, waaronder een paar combiboten.

De Heineken Roeivierkamp van afgelopen weekend gaat de boeken en PhocasWiki in als een speciale. De 750 meter werd voor het eerst op zondagmiddag verroeid in plaats van zondagochtend, zodat de wedstrijd uiteindelijk boord aan boord, voor de tribunes naast de Berlagebrug, beslist zou worden. Nooit eerder scheen de zon het hele wedstrijdweekend. Maar met de Varsity in het verschiet weet iedereen het: een wedstrijd is pas écht speciaal met een spraakmakende verenigingsvier. Blessures zorgden voor meer spanning bij het publiek dan vraagtekens op een welbekende foto, dus zo geschiedde. De Winterwedstrijden werden overgeslagen, ik werd vrienden met de ergometer en gezamenlijke boottrainingen werden beperkt tot de laatste twee weken voor deze wedstrijd. De 44e editie van de Heineken Roeivierkamp was het debuut van de eerste lichte dames dubbelvier van Phocas!

Met heel veel zin om de eerste wedstrijd te roeien maar ook met zenuwen stond ik zaterdagochtend in de rij voor de weging. Niet dat het inwegen spannend zou worden: Francis wist na haar stuurcarrière de weegmeneer te verbazen met een gewicht 100 gram lager dan dat van kersverse stuurvrouw Julia. Het doel voor onze Heineken, ‘goede halen maken en we zien wel waar Joost van Buul (de nieuwe boot) strandt’, was haalbaar. Stiekem was ik echter zenuwachtig of ik mijn eigen doel wel zou bereiken: een mooie plek in het lichte damesveld. Waren we maanden na onze profileeract echt harder, better, faster, stronger dan andere boten? Ondanks onze roei-, coach- en stuurervaring profileerden we ons voor de start als een echte eerstejaars boot. Waar Wiki haar hoofd door het armgat van haar pakje had weten te steken en Marjolein de Nederlandse damesdubbelvier aan zag voor een veteranenbootje, was mijn dol de verkeerde kant op gedraaid, wat ik nog net op tijd opmerkte.

Na het leeggooien van de bidons en onze pre-wedstrijd high five, roeiden we in light op naar de doorstart van de 2500 meter, voor de Rozenoordbrug. Ik ben begonnen met roeien omdat het er vanaf die brug zo ontspannen uit zag, maar na vier felle starthalen kwam ik nu, ondersteund door drie trapfeeën en een vastberaden stuurtje, in een moordend tempo onder diezelfde brug door. Niets gaver dan dat! Terwijl Julia ons slechts zag door de net gemonteerde achteruitkijk spiegel, zag ze de ideale stuurlijn voor zich en al snel moest ‘Gyas 2’ wijken. We roeiden stug door naar de omval, letterlijk en figuurlijk. In die laatste bocht voor de finish komt de wind maar ook de aanmoediging onverwacht uit de hoek. Een seconde raak je in een vlaag van verstandsverbijstering. Meteen volgt het besef dat je het hier moet laten zien. In het lichte dames veld heeft elke boot hetzelfde in huis dus win je niet op kilo’s: doorzettingsvermogen en efficiëntie tellen. De laatste halen waren sterk maar ongetwijfeld niet de efficiëntste meer, en tevreden was ik dan ook niet direct. Wat er door me heen ging toen onze coaches aan het vlot bij de Hoop, net voor de sprint, vertelden dat we 2e waren geworden: pure verbazing!

We werden zesde op de 250 meter, vierde op de 5000 meter en vijfde op de 750 meter. Daarmee hadden we met onze overall 4e plaats op deze 44e editie van de Heineken Roeivierkamp geen toepasselijker eindklassering kunnen behalen! Ik ben een waanzinnig trotse en o zo gelukkige lichte dame, die stiekem al begint te dromen van een eerste plaats. Maar tevreden, want (dubbel)vier is het mooiste nummer.

Veld Ploeg Resultaat
H2eDiv8+ (Koen)
Skoll/Okeanos/Phocas/Proteus 3de
H3eDiv8+
Phocas/Triton/Gyas 6de
LH3eDiv8+
Phocas/Asopos 4de
Hej8+
EJZ 17de
LHEj8+
EJL 7de
Dej8+
Phocas 3de
Dej8+
Phocas/Saurus/Skoll 17de
LDEj4*
EJLD 4de
DCl8+
DCL 11de
HCl8+
HCL 17de